ช่องระบายลมใต้หลังคา ลดความร้อนด้วยได้อย่างไร

 

หลักการพื้นฐานของการระบายอากาศใต้หลังคาอาศัยกลไกการลอยตัวของอากาศร้อน โดยอากาศร้อนจะลอยขึ้นและไหลออกผ่านช่องที่ออกแบบไว้ ขณะที่อากาศเย็นจากภายนอกจะไหลเข้ามาแทนที่

 

ในการก่อสร้างที่อยู่อาศัยในประเทศไทย การจัดการความร้อนภายในอาคารเป็นประเด็นสำคัญ เนื่องจากสภาพภูมิอากาศที่ร้อนชื้น การใช้เครื่องปรับอากาศอย่างมากส่งผลให้ค่าไฟฟ้าสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดยเฉพาะในช่วงฤดูร้อน การแก้ปัญหาด้วยวิธีการระบายความร้อนโดยใช้ลมธรรมชาติผ่านช่องระบายอากาศจึงเป็นทางเลือกที่มีประสิทธิภาพทั้งในแง่การประหยัดพลังงานและค่าใช้จ่าย

การออกแบบระบบระบายอากาศที่มีประสิทธิภาพ

แม้ว่าช่องระบายอากาศอาจไม่จำเป็นสำหรับอาคารทุกประเภท แต่ในเขตภูมิอากาศร้อนชื้น การรวมระบบนี้เข้าไปในการออกแบบอาคารตั้งแต่ขั้นตอนการวางแผนเป็นสิ่งที่ควรพิจารณาอย่างยิ่ง วัตถุประสงค์หลักคือการสร้างเส้นทางระบายความร้อนที่สะสมใต้หลังคาและอากาศร้อนภายในอาคาร โดยอาศัยการลอยตัวตามธรรมชาติของอากาศร้อน

 

 

ข้อควรพิจารณาในการออกแบบช่องระบายอากาศ:

ตำแหน่ง: ควรอยู่ที่จุดสูงสุดของอาคาร
การวางทิศทาง: ควรมีช่องเปิดทั้งด้านลมเข้าและลมออก ในทิศทางที่สอดคล้องกับลมธรรมชาติ
การป้องกัน: ชายคาควรยื่นออกมา 1-1.5 เมตร เพื่อป้องกันฝนสาด และติดตั้งตาข่ายกันแมลงและสัตว์รบกวน
ขนาดช่องเปิด: มีผลต่อประสิทธิภาพการระบายอากาศ โดยช่องลมเข้าขนาดเล็กและช่องลมออกขนาดใหญ่จะช่วยเพิ่มการไหลเวียนของอากาศ

การประยุกต์ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการระบายอากาศ
สถาปัตยกรรมไทยดั้งเดิมได้รวมแนวคิดการระบายอากาศธรรมชาติไว้อย่างแยบยล ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการออกแบบอาคารสมัยใหม่ได้ ดังนี้:
ช่องระบายอากาศใต้หลังคาหรือหน้าบัน
ช่องลมเหนือประตูและหน้าต่าง
ช่องลมที่ผนัง
บานเกล็ดไม้
ฝ้าเพดานฉลุหรือระแนงไม้
ช่องระบายอากาศระดับพื้น

   การนำหลักการเหล่านี้มาใช้อย่างเหมาะสมจะช่วยลดการพึ่งพาเครื่องปรับอากาศ ส่งเสริมการใช้ประโยชน์จากลมธรรมชาติในการระบายความร้อน และสร้างสภาพแวดล้อมที่น่าอยู่ภายในอาคาร โดยไม่ต้องสิ้นเปลืองพลังงานมากเกินความจำเป็น ซึ่งบ้าน กรีนเนอรี่วิว ก็ใช้หลักการนี้ในการทำให้บ้านเย็น ลดการใช้พลังงานในการเปิดเครื่องปรับอากาศได้เป็นอย่างดี